Het zwerfkamp begint al een beetje een traditie te worden. Voordeel van een traditie is dat iedereen weet wat er globaal gaat gebeuren en dat is dan ook gelijk weer een nadeel, het verrassing effect is minder. Toch i sheet ook dit jaar weer aardig gelukt. Het weer was perfect geregeld, we hadden een mooie plek om te overnachten en de stemming wat buitengewoon goed. Dat kan ook haast niet anders met zo'n team.
Foto's zeggen meer dan woorden dus ik stop met zwammen en voeg wat foto's toe.
De 157.
Eerste pauze plek.
Ducktape vergeten dus broodje koude knak.
Kano filter, vol er in,
leeg er uit.
"hoofd lopen!" in de kano limbo.
Na zo'n vermoeiende reis is het opzetten van de tent een peulen schilletje voor de meiden, terwijl de boys voor het eten zorgden.
op zoek naar vers eten.
Niels kwam ook even kijken. Gezellig!
Om pannenkoeken te kunnen bakken hebben we wel vuur nodig.
en natuurlijk ook beslag.
Er gaat niets boven een gerookte pannenkoek, in het midden van nergens gebakken.
Een scouting trucje?
De laatste keer smikkelen van de zelf verdiende hapjes. Brood zoals het kan.
Met appeltaart. Lekker!
Een superkamp! Wij hebben weer veel geleerd. Volgend jaar weer?
R.
