Het lijkt wel of we iedere week prachtig weer hebben...
Genieten!
Gisterenavond hebben we met alle speltakken aan het definitieve ontwerp van de vlag gewerkt. We gaan de vlaggen op elkaar afstemmen in stijl en de orca vlag gaat er dan ongeveer zo uit zien:
We zijn al een tijdje bezig met het maken van een vlag voor onze speltak. Wij komen er niet meer uit …… Welke vlag is de mooiste vlag voor ons? Die met ons mooie Orcas speltak insigne(A) of die met de kleuren Scouting Nederland logo(B) ?
Help ons met het oplossen van deze vraag door de enquete hiernaast in te vullen.
keuze A
keuze B
Het zwerfkamp begint al een beetje een traditie te worden. Voordeel van een traditie is dat iedereen weet wat er globaal gaat gebeuren en dat is dan ook gelijk weer een nadeel, het verrassing effect is minder. Toch i sheet ook dit jaar weer aardig gelukt. Het weer was perfect geregeld, we hadden een mooie plek om te overnachten en de stemming wat buitengewoon goed. Dat kan ook haast niet anders met zo'n team.
Foto's zeggen meer dan woorden dus ik stop met zwammen en voeg wat foto's toe.
De 157.
Eerste pauze plek.
Ducktape vergeten dus broodje koude knak.
Kano filter, vol er in,
leeg er uit.
"hoofd lopen!" in de kano limbo.
Na zo'n vermoeiende reis is het opzetten van de tent een peulen schilletje voor de meiden, terwijl de boys voor het eten zorgden.
op zoek naar vers eten.
Niels kwam ook even kijken. Gezellig!
Om pannenkoeken te kunnen bakken hebben we wel vuur nodig.
en natuurlijk ook beslag.
Er gaat niets boven een gerookte pannenkoek, in het midden van nergens gebakken.
Een scouting trucje?
De laatste keer smikkelen van de zelf verdiende hapjes. Brood zoals het kan.
Met appeltaart. Lekker!
Een superkamp! Wij hebben weer veel geleerd. Volgend jaar weer?
R.
Vrijdag was het 21 juni, de langste dag van het jaar, het begin van de zomer. Een mooie gelegenheid voor een hike. Dat werd dus de MZNH. De voorbereiding hebben flink wat tijd gekost maar dat was de moeite wel waard. Tijdens de generale repetitie was het schitterend weer en we hoopten dus op hetzelfde weer.
Dat werd ietsje anders al kon het natuurlijk nog veel beroerder. De start was vanaf de Markt.
De verkenners zetten een eigen hike uit en kwamen even buurten bij de eindpost.
Aan het einde van de avond bakten we lekker een broodje bij het vuur. Dat hoort er gewoon bij.
De volgende dag maakten we een gezamenlijke opkomst. Die was regenachtig en flink winderig. Hier komt een troste kano's aan zodat de dolfijnen makkelijk kunnen instappen. De kano steiger is nog steeds onder water.
schuilen bij de boom.
Lekker smikkelen taart, gebakken door de verkenners. Als je met zeilen een boei raakt dan moet je de volgende keer op taart trakteren. Dit keer was Silvana de gelukkige. Die werd dan wel geholpen door Gerdien en Marit en omdat we met alle groepen waren deden ze dat voor ons allemaal. Heel lekker!
De tijd vloog en vervolgens moesten we proberen om weer in de haven te komen. Dat viel niet mee. Als een kano eenmaal dwars op de wind ligt dan krijg je die niet zo makkelijk meer tegen de wind in. Daar moest de leiding even alle trucjes uit de doos halen om iedereen weer veilig op het droge te krijgen. Dat is uiteindelijk natuurlijk prima gelukt.
Controleer daarom weer regelmatig op teken. Het is lastig om een teek bij jezelf te vinden, het handigste is dus om elkaar te controleren. Teken klimmen het liefste omhoog, in hoog gras, struiken of bomen. Zodra ze merken dat er iemand onder ze door loopt, laten ze zichzelf er op vallen en gaan ze op zoek naar een rustig plekje om bloed te gaan opzuigen. De favoriete plekjes zijn onder andere de haar grens, zachte donkere plekjes zoals achter de oren, liezen, oksels en knie holtes. Er is voldoende info te vinden over het verwijderen van teken maar hier is alvast een linkje: http://www.lymenet.nl/info/teken-verwijderen.htm
Volgende week weer even een normale opkomst met de reguliere tijden….. Wat is ook alweer normaal ??? ;-)
Vorige week waren we weer aan het helpen met golfballetjes vissen bij KlapOverDeLek. Zoals ieder jaar weer een gezellig festijn waarbij de rotary gled inzamelt om zo goede doelen te steunen. Voor ons heel leuk om aan mee te werken, met de kinderen op het water.
Dit jaar was het bijzonder omdat het water bar hard stroomde. Daardoor bereikten maar weinig ballen de kanten. Waar we normaal emmers vol konden opscheppen vonden we er nu lopend tot aan het pontje van Beusichem amper 20. De rest werd varen uit het water gevist maar er zullen er dit jaar veel meer dan andere jaren naar de zee gestroomd zijn.
Het water stroomde zo hard omdat alle stuwen vol open stonden, om zo plaats te kunnen maken voor een enorme muur aan water die deze week ons land bereikte. Daardoor stond gisteren water waar het normaal in deze tijd van het jaar niet staat. Meestal is dit nivo alleen in de winter en dan zijn we met onderhoud bezig.
Daarom was het best leuk om eens om de boom heen te varen. Heel vaak zal de boom het niet hebben gezien, een groepje scouts die een rondje om de boom heen varen.
Daarna zijn we de praten kreek ingegaan. Ook daar konden we veel verder komen dan anders.
het wemelde er van de kikkers en al snel hadden we de eerste te pakken.
Even op de foto en weer lekker verder zwemmen, met de orcas.
Zoals altijd komt aan alles een einde en moesten we toch weer terug naar de haven. Abel wilde even wrikken.
Nou, die gaat proberen Silvana in te halen. Daarna wilden Finn en Joost even samen roeien. Prima natuurlijk maar dan wel met een sleepje ….
die ze zonder mankeren mee sleepten.
Na gebruik de boten nog even netjes op poetsen zodat die voor de volgende groep er weer keurig netjes bij ligt.
De tijd viegt, zeker als j elol hebt. Zodoende is het ineens juni. Het vaar seizoen is bezig en PIKA is al weer bijna vergeten. Nouja, ik denk niet dat we deze PIKA snel zullen vergeten …. Het was bijzonder maar iedereen is inmiddels wel weer herstelt en de prijzen kast … Die moet echt groeien.
Eens kijken of er nog wat dingetjes boven komen drijven ….
Onze eerste vaardag vonden we veel nesten met joekels van eieren er in. Die hebben we natuurlijk snel weer met rust gelaten.
Orcas aan het tijgeren, onder prikkeldraad door.
De basis leggen voor het succes met PIKA
Na afloop de boten weer netjes schoon maken, zoals dat hoort.
opgeruimd ? ….. zo hoort het dus niet, anker moet netjes opgeschoten worden en boven de bakskist worden opgeborgen, als de lijn tenminste droog is. Anders uithangen op de daarvoor bedoelde lijnen.
Zo hoort het, ziet er netjes uit.
Terwijl iedereen al lang aan het varen is ligt de sleepwijk nog aan wal. Jammer dat we maar met zo weinig aan de boot kunnen werken. Vele handjes samen kunnen dit veel sneller doen.
Tijd voor een spelletje, georganiseerd door Marit, tijdens haar maatschappelijke stage.
Water werken zit ons echt in het bloed.
PIKA:
met kano basket bal wordt je nat, als je om gaat.
PIKA is zwaar ….
PIKA is leuk!
Een amfibische landing van het leger? Nee, de triatlon bij PIKA, na het roeien de sprint naar de finish.
PIKA zonder koffie is PIKA zonder leiding.
Hoog water.
Binnenkort is de middenzomernacht met daarin de MidZomerNachtHike.
